Erik van Heeswijk on 2 Mar 2001 03:56:14 -0000 |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
[Nettime-nl] De lafheid van tijdschriftenuitgevers |
Misschien voor jullie interessant: Morgen op http://www.onlijn.nl groetjes Erik van heeswijk 5 EXTRA: DE LAFHEID VAN TIJDSCHRIFTENUITGEVERS -.- Op hun bedrijfssites profileren de grote Nederlandse tijdschriftenuitgevers zich graag als ondernemingen met grote daadkracht en creativiteit. Maar als je nagaat hoe zij zich de laatste jaren op de opmars van het internet hebben ingesteld, word je daar niet vrolijk van. Passiviteit, lafheid en conservatisme kenmerkt de moeizame relatie tussen uitgevers, hun tijdschriften en internet. Telegraaf en IDG, de uitersten Een goede illustratie van het feit dat uitgevers geen idee hebben hoe met tijdschriften op het net om te gaan, is de Telegraaf. Hoewel de digitale krant een redelijk succes genoemd mag worden, staan bladen als de Priv� en de Autovisie er troosteloos bij. Verder dan een aankondiging van wat er in het volgende papieren nummer zal verschijnen is men nooit gekomen. En dat terwijl je je bij een site voor autoliefhebbers heel wat meer kan voorstellen. Zo is alleen al een kleine vraag- en aanbod afdeling voor auto's interessant en gemakkelijk bij te houden. Kennelijk was de Telegraaf dat al teveel moeite. IDG is daarentegen onder de tijdschriftenuitgevers het minst domme jongetje in de klas. De site van Computertotaal begint er al enigszins aanvaardbaar uit te zien. Dat is ook niet vreemd omdat er een verbinding bestaat met de kwalitatief hoogstaande nieuwssite Webwereld. IDG heeft het ook wat gemakkelijk dan de anderen: het publiek bestaat voor het grootste deel uit internetge�nteresseerden en techneuten die hun weg naar een site gemakkelijk weten te vinden. Dat het desondanks mis kan gaan, bewijst de site van Netmagazine. Een tijdschrift over internet, met zo'n kwalitatief slechte site, blijft verbazing oproepen. Nieuwssites wel, e-zines niet? Wat echt verwondert is dat het voor uitgevers heel erg normaal is om na te denken over hoe een krant op internet functioneert. Alles wordt uit de kast getrokken om te zorgen dat de eisen van het medium en de bezoeker zoveel mogelijk samenvallen. Participerende journalistiek, filmpjes, forums en columns, geen experiment blijft de nieuwssite bespaard. En dat alles om kennis op te doen voor de toekomst. Onverklaarbaar genoeg gaat dat verhaal in het geheel niet op voor de tijdschriften en hun internetvariant: het e-zine. Geen enkel fatsoenlijk e-zine komt uit de koker van traditionele uitgeverijen en men lijkt er ook niet in ge�nteresseerd. Vragen als "hoe werk het bladgevoel op internet?" en "Kan ik edities en thema's cre�ren met een e-zine?" worden eenvoudigweg niet gesteld. Naar de motieven kan men alleen maar gissen. Wellicht is het bestaan van e-zines bij de tijdschriftenmakers onvoldoende bekend, misschien denkt men dat de papieren krant eerder zal verdwijnen dan het papieren tijdschrift. Of misschien is men wel bang voor het eigen gebrek aan kennis? De noodzaak van e-zines Om precies dezelfde reden dat het voor uitgevers interessant is te experimenteren met nieuwssites, zou het opzetten van e-zines belangrijk moeten zijn: het opdoen van kennis die later broodnodig zou kunnen zijn. Een nieuwsbriefje met de kopjes van wat er die week op de site is verschenen zal niet genoeg blijken. En als het om de centen gaat: Elsevier laat nu al zien de combinatie van vakbladen, internet en inkomsten uitstekend samengaan. Waarom zou dat niet voor de publieksbladen gelden? Er is zelfs veel voor te zeggen dat de uitgevers van publieksbladen een zeker morele plicht hebben er harder aan te trekken. Als we volhouden dat tijdschriften een belangrijk onderdeel vormen van het Nederlandse cultuurgoed dan hebben zij een journalistieke en maatschappelijke verplichting. VNU en de lafheid Als we spreken over Nederland en tijdschriften, dan hebben we het in feite over VNU. Het concern geeft nagenoeg alle Nederlandstalige tijdschriften uit die je maar kan bedenken, van Nieuwe Revue tot VT Wonen. De activiteiten die zij hebben ontplooid om hun waardevolle titels uit te bouwen zijn echter op de vingers van ��n hand te tellen. Het enige project van betekenis is vrouwonline.nl waarin getracht werd alle vrouwenbladen in een overkoepelende vrouwensite onder te brengen. Als je bedenkt dat de doelgroep van de Cosmopolitan dan op ��n site zou moeten bivakkeren met de lezers van de Margriet, snap je waarom het project niet is geslaagd. Maar de site steekt nog zeer gunstig af tegen wangedrochten als Vorsten.nl of de NieuweRevue.nl, waarop slechts een aantal plaatjes en een lege chatbox te vinden is. VNU heeft ervoor gekozen niet te experimenteren met hun kostbare titels of om andere e-zines op te zetten, maar internetexpertise te verkrijgen bij internetuitgevers. Daarom is in 2000 zoekmachine Ilse.nl gekocht, die daarna de beschikking zou krijgen over de online versies van de tijdschriften. Zij zouden immers weten wat het is om op internet te publiceren. Afgezien van het feit dat een zoekmachine bouwen niets te maken heeft met internettijdschriften cre�ren, heeft Ilse in het verleden ook nooit op andere wijze laten zien dat ze daar verstand van heeft. En als de site van het papieren tijdschrift dat Ilse zelf uitgeeft, iig.nl, maatgevend is, valt ook te vrezen voor de toekomst. Slecht excuus Er is slechts ��n reden voor de passiviteit en het gebrek aan creativiteit te bedenken: men wil niet zomaar wat rommelen met de duur opgebouwde tijdschriftentitels. Vaak heeft het opbouwen van een imago en bijbehorend abonneebestand miljoenen guldens gekost en een wankele site zou dat ongedaan kunnen maken. Hoewel dat verdedigbaar is, gaat dat argument in een bredere context toch niet op; bij krantensites is ook nooit gebleken dat de site het papieren product in de weg stond, integendeel. Het blijkt een goede manier de krant een steuntje in de rug te geven. Bovendien staat de advertentiemarkt binnenkort te trappelen in de digitale versies van het tijdschrift te adverteren en voorspellen kenners dat een gouden toekomst. Maar de belangrijkste gedachte is bij uitgevers nog niet opgekomen: is de halfslachtigheid niet nog veel desastreuzer? Wat doet de aanblik van een lege chatbox? LINKS http://www.idg.nl http://www.webwereld.nl http://www.computertotaal.nl http://www.netmagazine.nl http://www.telegraafnet.nl http://www.prive.nl http://www.autovisie.nl http://www.vnu.nl http://www.nieuwerevue.nl http://www.vorsten.nl http://www.ilse.nl http://www.iig.nl ______________________________________________________ * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet * toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een * open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek. * Meer info, archief & anderstalige edities: * http://www.nettime.org/. * Contact: Menno Grootveld ([email protected]).