[Nettime-nl] Shapiro (was: Infodrome congres)

["Stijn Wuyts [deCURSOR]" <stijn@decursor.be>]

Hai,

> >goed als niet van toepassing zijn. Per slot van rekening maakt iedereen
> >fouten en heeft niemand de wijsheid in pacht, vergeet dat niet.
> Dit is Nederland. Hier staat op het maken van fouten bijkans de
> doodstraf.
Die indruk heb ik. Zelfs na mijn vorige mail, moest ik effe slikken bij het
lezen van de mail van Leo Lake:

"Misschien is het een idee eerst de man [Shapiro, sw] zijn woorden te lezen
alvorens ze samen te vatten."

En dan te bedenken dat ik in mijn vorige mail duidelijk heb gezegd dat ik
die Shapiro niet ken, enkel van dat krantenartikel. Het is wel zo makkelijk
om (als ik zo eerlijk ben dat toe te geven) iemand de mond te snoeren, alsof
ik niet zou mogen meediscussieren omdat ik toevallig meneer Shapiro zijn
boekje niet gelezen heb. Als ik me niet vergis had Francisco vooral
commentaar op wat in dat krantenartikel gezegd werd.

Verder schrijft Lake:
"Met wereldwijd bekend worden heeft de Drudge factor niets te maken.
Het heeft wel te maken met de controleerbaarheid van informatie, en zeker
ook met de rol die intermediairs (in dit geval editors) kunnen hebben, iets
waar Shapiro in de slothoofdstukken van zijn boek 'control revolution'
genuanceerd op terug komt."
Hij vermeldt er ook nog bij dat ik wel het bord raak, maar niet de roos.

Ik zou daar dan graag volgend citaat uit mijn vorige mail aan willen
toevoegen:
"Maar tegelijk zorgt dat (=Drudge-effect) er volgens Shapiro ook voor dat
iedereen kan schrijven wat hij/zij wil, en dat je dus nooit zeker kan zijn
van de echtheid van de
geboden informatie."
Is dat in de roos, of in de roos?
Het is niet omdat er een punt staat, dat je moet stoppen met lezen. Er
volgens soms nog cruciale zinnen, er vlak achter...

> Waarom denk je dat hier zo weinig gebeurt?
Tsja. Daar gebeurt tenminste *iets*, zal ik maar zeggen?

[verder alles van Francisco:]
> Het Drudge-effect is dus volgens jou dat iedereen kan schrijven
> wat hij/zij wil?
Wacht even. *ik* heb het Drudge-effect nooit gelanceerd, dat deed Shapiro.
Ik heb alleen geconcludeerd uit dat krantenartikel dat jij gelinkt hebt, dat
volgens Shapiro het Drudge-effect is dat je dankzij het Net inderdaad kan
publiceren wat je wil en dat het daardoor moeilijker wordt te weten wat nu
echt is en wat niet.

> Maar dat was toch altijd al zo? Voordat internet gemeengoed werd,
> stencilden en drukten mensen blaadjes. Ik heb wel eens het idee dat die
> blaadjes 'succesvoller' waren cq zijn dan menig e-zine.
Natuurlijk werden er vroeger ook al blaadjes gestencild. Maar zeg nu zelf:
ik schreef vroeger wel eens voor het schoolblad. Dat had een oplage van 1500
abonnees, scholieren, personeel, oud-leerlingen. Ik kreeg af en toe wel een
leuke reactie op een artikel, van een ouder of leraar ofzo. Tof. Maar nu ik
schrijf voor 25.000 lezers, DANKZIJ HET INTERNET, is dat publiek plots niet
alleen vertwintigvoudigd, maar ook nog eens opengetrokken naar heel
Vlaanderen, Nederland en zelfs Nederlandstaligen over de rest van de wereld.
Sommige van mijn stukken zijn geciteerd in kranten als De Morgen, De
Standaard, in tijdschriften, noem maar op. Als jij die twee (e-zine en
schoolkrant) moet rangschikken in dalende volgorde van maatschappelijke
invloed, welke zet je dan bovenaan?
En wat is dus de maatschappelijke kracht van Internet, en een deel van het
Drudge-effect zo je wil?

> En sinds mensenheugenis worden er al verhalen verspreid die niet
> waar zijn.
> De hele roddelpers is daar op gebaseerd. En de broodjes aap-cultuur.
RoddelPERS, ik kan het niet sterk genoeg benadrukken. Om roddels op zulke
schaal te verspreiden (met je naam eraan gekoppeld, anders heb je er ook
niks aan), had je vroeger een uitgever nodig en flink wat poen (voor een
drukPERS). Nu volstaat een domeinnaam en webruimte. Ik snap werkelijk niet
waarom je steevast blijft ontkennen dat Internet de mogelijkheid iets
massaal te publiceren in handen van de gewone burger heeft gebracht. Denk je
nu echt dat ik freelance IT-journalist zou zijn geweest als ik het Internet
niet had? Dan was ik nu een "gewone" student (ik studeer geen journalistiek,
voor alle duidelijkheid) met computers als hobby.

> Waar is nu het voorbeeld van de onverbiddelijke invloed van internet? Een
> invloed die de bestaande wereld op z'n kop zet of op z'n minst drastisch
> verandert? Ik zie hem maar niet, hoe goed ik ook zoek.
Zo is het wel makkelijk hoor. Je zoekt gewoon iets dat vrijwel onbereikbaar
is. Wat versta je onder "drastisch" veranderen? Geef eens een voorbeeld (en
liefst meer dan 1) uit het niet-Internettijdperk?
Dankzij Internet is communiceren nog nooit zo goedkoop en makkelijk geweest.
Dankzij Internet kan je als burger makkelijker een bepaald maatschappelijk
fenomeen of probleem van verschillende kanten bekijken, omdat niemand de
macht heeft over Internet, zoals dat wel is met (staats)televisie enzo. Kijk
naar wat er recent in Rusland is gebeurd met die enige onafhankelijke
tv-zender: zoiets is zo goed als onmogelijk op Internet.

> Shapiro waarschuwt voor een effect dat niet bestaat maar waarvan een
> bepaalde groepen maar wat graag horen dat het wel bestaat.
Zo interpreteerde ik dat krantenartikel dus niet.

> >Mijn god, dat geloof je nu toch zelf niet? "Dat kon de burger altijd al",
> >dat is gewoon klinkklare nonsens! Ik heb in de afgelopen drie
> jaar (dat ik
> >een Internetaansluiting heb en ze ook goed weet te gebruiken) meer
> >overheidsdocumenten "ter controle" kunnen raadplegen dan mijn
> ouders in hun
> >hele leven ooit zullen kunnen en al hebben gekund! Rapporten van
> Zijn je ouders ook journalist?
Nee. *Ik* ben dat zelfs niet eens, officieel gezien dan :-)

> Hebben ze iets gemist met het niet kunnen
> raadplegen van overheidsdocumenten? Is hen essentiele informatie
> onthouden?
Ze leven allebei nog, hebben allebei nog hun job en zijn allebei nog even
gelukkig als tien jaar geleden. Dus als ik strikt op die tweede vraag moet
antwoorden, is het antwoord "nee".
Maar toen het twee jaar geleden verkiezingen waren in Belgie, was ik wel de
enige thuis die de programmastandpunten van zo goed als alle partijen had
bekeken, dankzij de website van Planet Internet over de verkiezingen. Mijn
ouders hebben gekozen (zoals honderdduizenden andere Belgen) op wat ze de
politici de afgelopen maanden hadden horen verkondigen op TV. Dat is nu maar
een stom voorbeeld van hoe *ik* vind dat het Internet me een vrijer mens
maakt. Ik weet dat ik via het Internet altijd een probleem of standpunt
genuanceerder zal kunnen bekijken, omdat het Internet aan alle partijen (ik
bedoel niet specifiek politieke partijen, wel partijen in een probleem of
standpunt) de mogelijkheid biedt hun verhaal te doen.
Nog zo'n stom voorbeeld: De krant De Morgen publiceerde als fait-divers een
artikeltje over een Intel-chip die, als je hem onder de elektronenmicroscoop
zou bekijken, de boodschap "Bill sucks" zou bevatten. Dat is zo'n
broodje-aap verhaal dat het zelfs tot in onze lessen algebra in eerste
kandidatuur gehaald heeft! Die prof vertelde dat verhaal voor waar aan zijn
studenten. Dankzij het Internet was ik er echter achter gekomen dat het
verhaal totaal niet klopte, en dat het beeld digitaal (knap!) gemanipuleerd
werd. Dit is nu echt een onnozel voorbeeld, maar wetende dat kranten zo
nonchalant zijn en zoiets zelfs niet rechtzetten, ben ik toch blij dat ik
zoiets via Internet kan controleren.

> >moet jij me eens zeggen hoe ik in hemelsnaam tegen dezelfde kostprijs als
> >van een Internetaansluiting die documenten moet te pakken
> krijgen *zonder*
> >het Internet! Een bak bier naar keuze als je daarin slaagt.
> De bibliotheek?
Sorry, maar dat antwoord vind ik niet eens een bak plat water waard ;-)
Ik heb in de laatste klas van de middelbare school eens een eindwerk gemaakt
over het conflict in Noord-Ierland. Het was huilen met de pet op wat voor
informatie ik daarover vond in de bibliotheek. Gelukkig was er het Internet
nog. Sterker: ik kon zelfs websites van die politieke groeperingen bekijken,
en me zo verdiepen in hun standpunten. Denk je dat me dat ooit was gelukt
met alleen een bibliotheek en geen Internetaansluiting? Denk je dat ik ooit
de gerechtelijke uitspraken in het proces-Microsoft zou hebben kunnen
inkijken zonder het Internet (en zonder me blauw te betalen aan een
vliegtuigticket om daar ter plaatse in de rij te staan voor een kopie van de
uitspraak?) ? Ik snap niet waarom jij dat standpunt halsstarrig blijft
volhouden, als je goed genoeg weet dat die voorbeelden het tegendeel
aangeven.

> >(Nog iets tussendoor: ik snap werkelijk niet dat jij, Francisco, zo'n zin
> >als hierboven kan schrijven. Als Internetjournalist heb je bovenstaand
> >principe toch al lang in de praktijk toegepast met je 2525-nieuwsgids en
> >Daily Planet????)
> Het is een misvatting dat journalisten 'hun' mening aan de lezers kunnen
> 'opleggen'. In werkelijkheid is het zelfs eerder andersom.
Daar ben ik het niet mee eens. Het is uitermate moeilijk om een
nieuwsbericht objectief mee te delen. Een journalist zal vrijwel altijd een
standpunt innemen. Ik denk trouwens dat een krant of tijdschrift of zelfs
tv-journaal behoorlijk saai zou zijn als er enkel droge feiten in
voorkwamen. Ik vind dat dus niet slecht, maar daardoor krijg je als
kijker/lezer niet het totaalbeeld. Ik denk dat het enkel via het Internet
mogelijk is om echt een totaalbeeld te bieden.

> De controle-functie van die hyperlinks is weer zo'n aardige
> mythe. Jij hebt zelf een ezine. Controleer je wel eens hoeveel mensen daar
op klikken? Is
> het meer dan tien procent als het niet over sex gaat?
Wij gebruiken geen tussenstapjes om die kliks te meten, nee. Maar ik merk
wel dat ons dossier over je rechten als e-consument bijvoorbeeld plots een
bezoekerspiek krijgt telkens ik iets schrijf over webwinkels. En wat kan het
mij schelen dat die piek geen 99 procent van onze lezers betreft, maar
slechts 1 procent? Dan nog heb ik 250 mensen de weg gewezen naar informatie
die ze anders niet zouden vinden. Ik kan de rest het artikel toch ook niet
door hun strot gaan rammen? Als ze niet willen, moeten ze niet. Maar ze
moeten niet komen klagen dat ik ze niet de mogelijkheid geboden heb.
Er zijn leraren die ons gevraagd hebben die teksten (over e-commerce) te
mogen gebruiken in de klas, omdat ze stukken helderder zijn dan de
overheidsinformatie die ze opgezocht hebben. Was zoiets mogelijk zonder
Internet? Zijn die mensen blij dat er zoiets bestaat als de
hyperlink-realiteit?

> En ik heb ook
> >niet gepredikt dat je je moet "blind staren". Dat is nooit goed,
> dat weet ik
> >ook wel. Een discussie is iemands woorden weerleggen, niet er allerlei
> >dingen bij fantaseren.
> Die belangen zijn de belangen die BOF aldus definieert. Nogmaals
> het is een sympathieke club maar wel een club.
So what??! Iedereen die zijn mening over een onderwerp geeft, is dus per
definitie geen betrouwbare bron, of hoe moet ik dat nu begrijpen? Ik dacht
dat een journalist eender welke bron kon gebruiken, zolang hij/zij maar wist
*wat* voor bron dat was (dus: wat is het standpunt van die bron en *waarom*
is dat zijn/haar standpunt?).

Nogmaals: ik snap werkelijk niet waarom jij sommige van bovenstaande
standpunten inneemt, en tegelijk bijvoorbeeld toch de 2525 Nieuwsgids
uitgeeft. Dat is toch *ook* een e-zine gebaseerd op de hyperlink-mythe? Je
gaat me toch niet vertellen dat dat de reden is waarom de laatste 2525
Nieuwsgids alweer enkele weken geleden gepubliceerd is?

Groetjes,

Stijn Wuyts.



______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).