Geert Lovink on Thu, 7 Jun 2007 09:31:28 +0200 (CEST)
|
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
[Nettime-nl] Okke Ornstein: Bang links mist de boot op het internet (DNR)
|
- To: [email protected]
- Subject: [Nettime-nl] Okke Ornstein: Bang links mist de boot op het internet (DNR)
- From: Geert Lovink <[email protected]>
- Date: Thu, 7 Jun 2007 09:29:12 +0200
Bang links mist de boot op het internet
Door Okke Ornstein
http://www.denieuwereporter.nl/?p=969
In juni vorig jaar publiceerde De Nieuwe Reporter een stuk van Henk
Blanken getiteld ‘Waarom Bloggers Rechts Zijn’. Bloggers zijn
populistisch, tegendraads en anti-autoritair, aldus Blanken die
GeenStijl het bekendste voorbeeld noemt. Links komt er in de
blogosphere niet of nauwelijks aan te pas. Waarom niet?
Het pas verworven digitale martelaarschap van Hanneke Groenteman heeft
het geroep om filters, hekken om het internet en
cyber-identificatieplicht weer flink doen oplaaien. In een even
dramatische als razendsnelle opeenvolging van gebeurtenissen die de
voormalige TV-presentatrice duidelijk teveel waren geworden werd haar
weblog bijna ten grave gedragen als gevolg van e-mails die Groenteman
ontving. E-mails die haar digitale veiligheid ernstig dreigden aan te
tasten. De zaak - die door online Nederland met ingehouden adem werd
gevolgd - keerde zich echter op het laatste moment ten goede toen de
journaliste besloot tóch door te bloggen, eveneens als gevolg van
e-mails. Maar het was op het nippertje.
Opgelucht wijdden de ‘echte journalisten’ zich weer aan ontsnapte
gorilla's.
Groenteman, die inmiddels weer gewoon over haar
maagverkleiningsoperatie schrijft, heeft haar avonturen in de
‘blogosphere’ vooral aan zichzelf te danken. Ze schreef hoe ze werd
beroofd, hoe dat allerlei politiek incorrecte gevoelens bij haar
opriep, maar liet weg dat het hier een paar ‘kutmarokkaantjes’ betrof.
Vervolgens stelde ze dat ze dat niet zeker wist, wat natuurlijk onzin
is. Ik verwed er wat onder dat als het twee hoogblonde jochies waren
geweest ze dit opgelucht en bijna trots in haar reportage over het
voorval had vermeld. En die roepen ook geen politiek incorrecte woede
op waarna, zoals Groenteman meldde, de ‘innerlijke beschaving weer op
orde’ gesteld moest worden. Dat vond ook de redactie van het weblog
WaarvanAkte en daarna GeenStijl, die de schokkende gebeurtenissen op
hun site brachten, inclusief de Marokkaantjes. En toen kreeg Groenteman
boze reacties en boze e-mails. Logisch, als je als ‘echte journalist’
de waarheid achterhoudt, zou men denken. Maar zo werkt dat niet op de
linkerhelft van het internet.
Bangigheid
Het Groentemandrama is illustratief voor de bangigheid waarmee links
Nederland zich op het internet manifesteert. Waar rechts voluit gaat,
het enige heilige huisje na het andere omvertrapt, ‘echte’ journalisten
voor gek zet en het publiek onderdeel maakt van de content, gooit links
de comments dicht, wil pasjes en heeft slapeloze nachten bij het idee
dat zomaar iedereen in staat zou zijn om ‘anoniem’ zijn of haar mening
te geven of überhaupt ongevraagd zijn mond open te doen.
Rechts heeft het relatief nieuwe medium voluit omarmd, experimenteert,
verkent grenzen en laat zich door niemand de digitale wet
voorschrijven. Links is voornamelijk bang. Hanneke Groenteman kan niet
tegen e-mails. Eerder hield Femke Halsema op met haar blog nadat ze de
GeenStijl aanhang op digitaal bezoek had gehad.
Ik heb ooit op mijn site GeenStijl omschreven als ‘'s lands meest
gelezen borrelblog’, hetgeen de heren (dames hebben bij GeenStijl
vooral een ‘decoratieve’ functie) deed besluiten mijn blog met een
bezoek van de site's ‘komjoenitie’ te vereren. Na ongeveer tweeduizend
reacties had ik het idee dat alles wel zo'n beetje gezegd was en heb ik
de comments maar op slot gedaan voor het betreffende artikel. Het ebde
nog een dag of twee na en toen was de kudde weer vertrokken, nieuwe
avonturen tegemoet. Ik heb er niet slecht van geslapen, er verder
weinig over nagedacht en geen moment zelfs maar overwogen om met
bloggen te stoppen. De Groentemannen en Halsema's zijn geen
slachtoffers, het zijn aanstellers.
Talkradio
Weblogs en burgerjournalistiek en alles wat daarbij komt wordt op deze
site vaak afgezet tegen de ‘echte kranten’ en het werk van ‘echte
journalisten’. Een veel betere vergelijking kan worden gemaakt met
talkradio. Dat bestaat in Nederland niet of nauwelijks, maar in de
Verenigde Staten wel. Daar domineert rechts talkradio om dezelfde
redenen waarom rechts in Nederland de blogosphere domineert. Rechtse
talkradiohosts zijn simplistisch, duidelijk, ze hebben lef en ze
omarmen hun publiek, maken hen deel van de uitzending. Weblogs, gelijk
talkradio, zijn de enige eilanden in de media waar het publiek kan
ontsnappen aan de dictatuur van de ‘formats’, de ‘deskundigen’ en de
‘echte journalisten’.
GeenStijl is, net als Rush Limbaugh, populair omdat ze het opnemen
tegen een alomtegenwoordige maar onzichtbare vijand, een machine. En
omdat ze appeleren aan de ziel van de boze en bittere burger die zich
alleen voelt in de strijd om het bestaan, die een klotebaan heeft en
daarom in het geniep, zoals ze dat bij GeenStijl noemen, ‘zit te
F5-en’. Geen wonder dat de advertentieverkopen goed gaan.
Dit ‘segment’ zou natuurlijk tot de jachtgronden van links moeten
behoren, maar links laat het terrain en dus de potentiële kiezers
geheel over aan de borrelblogs. Links is te aardig, hoort men wel
zeggen, te politiek correct, de ideeën zijn te gecompliceerd om tot
populistische ‘soundbites’ of blogposts gereduceerd te worden en links
is niet leuk, niet entertaining.
GeenStijl heeft het steevast over ‘de Azijnbode’ als ze de Volkskrant
bedoelen. Rechts veroordeelt ‘en plain publique’ terwijl links nog aan
het bestuderen is. De enige voorzichtige uitzondering is, af en toe, de
site en campagnes van de SP en Jan Marijnissen. Die wordt dan ook door
links en rechts regelmatig voor ‘simplistisch’ of zelfs
‘conservatief’uitgemaakt, en zijn kiezers zouden ‘proteststemmers’ zijn
- alsof het een besmettelijke ziekte betreft of anders toch wel een
vervelende handicap.
Kan een links GeenStijl? Ik denk van wel, als we Francisco van Jole en
Hanneke Groenteman er maar buiten houden. Ondanks mijn eigen ervaring
met het borrelblog ben ik wel degelijk fan van GeenStijl. Hun politieke
boodschap deugt niet, maar ze slagen erin die te brengen op een manier
die een groot publiek aanspreekt. Kom daar bij links maar eens om! Ze
gaan bovendien lijnrecht in tegen ‘hoe het hoort in de journalistiek’.
Geen autoriteit is veilig en zo moet het ook. Ze lopen in Nederland
voorop in de integratie van diverse soorten media. Waar op De Nieuwe
Reporter eindeloze debatten worden gevoerd over langere zinnen of
kortere zinnen qua webjournalistiek; hoe kranten hun publiek moeten
vasthouden en hoe nou toch om te gaan met zulke zaken als video en
comments en blogs en stukjes interactief en of het Volkskrant CMS nou
wel of niet kan linken - tijdens die eindeloze debatten dus – schrijft
GeenStijl gewoon zoals het ze uitkomt, ze vinden nieuwe woorden uit,
dagelijks een eigen videoreportage en een eigen heuse media en link
dump. En iedereen mag meedoen. Het is onzin om te denken dat een linkse
variant onmogelijk is omdat bloggers, per Blanken's definitie, nou
eenmaal rechts zijn.
Linkse variant op GeenStijl
Links moet nou eindelijk eens de koudwatervrees voor de nieuwe media
overwinnen en ophouden bang te zijn voor hun eigen publiek. Met
halfslachtige linkse portalsites en truttige initiatieven zoals Linkse
Lente komen we er niet. In plaats daarvan zou ik pleiten voor een
linkse variant op GeenStijl, op de Rush Limbaughs en O'Reilly's. Geen
hoogdravende analyses, maar recht voor z'n raap links nieuws en opinie.
‘Campaigning journalism’, zoals een van de GeenStijl-redacteuren het
ooit omschreef. Intelligent, maar ook sarcastisch, satirisch en
grappig.
Het moet nog veel verder gaan dan GeenStijl; vervuilende bedrijven
sidderen voor de aanhang; bussen huren voor het Wilders partijcongres;
een Blokker boycot als het nieuwste racistische jaarverslag weer uit is
en anders wel een veel brutalere Rutger (nog te veel ‘man bijt hond’,
ik denk meer aan een soort vintage Pieter Storms) met camera er naartoe
- er zal toch anders wel ergens een reporter te vinden zijn die kan wat
Michael Moore kan? Ieder item, ieder artikel moet zijn als het
mitrailleurvuur van Rambo aan het eind van de eerste film; een regen
van kogels op de machine die het slagveld controleert. Het publiek moet
er nog veel meer bij dan op GeenStijl; niks geen pasjes of hekken er
omheen maar een kakafonie van comments, debat, initiatieven, leeuwen en
gladiatoren.
En vooral géén debatten over wie nou een journalist is en wie niet en
of het politiek wel allemaal correct en verantwoord is en dat het toch
allemaal veel ingewikkelder en gecompliceerder is. Links moet de ramen
opengooien en de tuindeuren liefst ook. Weg met die pijprooklucht.
______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld ([email protected]).