| Annick Smit on Fri, 5 Oct 2007 10:18:59 +0200 (CEST) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
| [Nettime-nl] Persbericht nominaties Gouden Kalveren 2007 |
Persbericht Nederlands Film Festival Utrecht, 2 oktober 2007 Bekendmaking nominaties Gouden Kalveren, de Grote Prijs van de Nederlandse Film 2007 Vanavond zijn tijdens de Talkshow van het 27e Nederlands Film Festival de nominaties bekend gemaakt voor de Gouden Kalveren, de Grote Prijs van de Nederlandse Film 2007. De Gouden Kalveren Jury presenteerde de genomineerden na het zien van 76 filmproducties in competitie. De leden van de jury zijn André van Duren, Pieter Fleury, Ronald Giphart, Brigit Hillenius, Jannie Langbroek, Reinier Selen, Paula van der Oest (voorzitter). Ook zijn de nominaties van de Prijs van de Nederlandse Filmkritiek bekend gemaakt; 4 Elements van Jiska Rickels, Jimmy Rosenberg ? de vader, de zoon & het talent van Jeroen Berkvens en Tussenstand van Mijke de Jong. Deze persprijs wordt vergeven door de Kring van Nederlandse Filmjournalisten. De jury bestaat dit jaar uit Leo Bankersen, Paul van Es, Sven Gerrets, Oene Kummer en Clementine van Wijngaarden. De Gouden Kalveren en de Prijs van de Nederlandse Filmkritiek worden uitgereikt tijdens het Gala van de Nederlandse Film op zaterdag 6 oktober van 20.00 tot 21.30 uur in Hal 1 van de Jaarbeurs Utrecht. De uitreiking is live te volgen op het internet via www.filmfestival.nl en de VPRO doet om 22.30 uur op Ned 3 verslag van het Gala van de Nederlandse Film. De Jury reikt de Gouden Kalveren uit in zeventien categorieën: Beste Sound Design, Beste Montage, Beste Production Design, Beste Muziek, Beste Camera, Beste Korte Film, Beste Korte Documentaire, Beste Lange Documentaire, Beste TV Drama, Beste Mannelijke Bijrol, Beste Vrouwelijke Bijrol, Beste Acteur, Beste Actrice, Beste Scenario, Beste Regie, Beste Lange Speelfilm en de Speciale Juryprijs. Voor de Speciale Juryprijs worden geen nominaties toegekend. Tijdens het Gala wordt ook het Gouden Kalf voor de KPN Publieksprijs uitgereikt aan de speelfilm met de hoogste waardering van de festivalbezoekers. Vandaag is ook de jongerenprijs Moviesquad Utrecht Award uitgereikt. Tijdens de Talkshow reikte de jury, bestaande uit jongeren tussen de 15 en 18 jaar, de Moviesquad Utrecht Award uit voor Blind van Tamar van den Dop. De nominaties voor de Gouden Kalveren, de Grote Prijs van de Nederlandse Film 2007, op alfabetische volgorde naar filmtitel: BESTE KORTE FILM Missiepoo16 van Anna van der Heide Le dernier cri van Erwin Olaf Zucht van Margien Rogaar BESTE KORTE DOCUMENTAIRE Raak me waar ik voelen kan van Simone de Vries Martha Vonk gaat naar Istanbul van Hester Overmars Een bitterzoete verleiding van Monique Nolte BESTE LANGE DOCUMENTAIRE Jimmy Rosenberg ? De vader, de zoon & het talent van Jeroen Berkvens Staal en Lavendel ? De levensladder van Cornelis Verolme van Rudolf van den Berg 4 Elements van Jiska Rickels BESTE TV DRAMA De prins & het meisje van Peter de Baan Stellenbosch van Michiel van Jaarsveld Trage Liefde van Boudewijn Koole BESTE PRODUCTION DESIGN Hubert Pouille voor Kruistocht in spijkerbroek Vincent de Pater voor Wild Romance Maarten Piersma voor Nightwatching BESTE CAMERA Reinier van Brummelen voor Nightwatching Guido van Gennep voor The bird can?t fly Richard van Oosterhout voor Wolfsbergen BESTE GELUID Jillis Molenaar en Tom Bijnen voor 4 Elements Mark Glynne, Kees de Groot en Joost Roskam voor Tussenstand Peter Flamman voor The bird can?t fly BESTE MONTAGE Martyn Gould voor Wild Romance Dorith Vinken voor Tussenstand Herman P. Koerts voor Kruistocht in spijkerbroek BESTE MUZIEK Vincent van Warmerdam voor Kicks Bart van de Lisdonk voor Duska Tom Holkenborg voor Blind BESTE MANNELIJKE BIJROL Sjoerd Pleysier voor Dennis P. Barry Atsma voor HannaHannah Jan Decleir voor Wolfsbergen BESTE VROUWELIJKE BIJROL Sylvia Hoeks voor Duska Eva Duijvestein voor Kicks Betty Schuurman voor Waar is het paard van Sinterklaas? BESTE ACTEUR Marcel Hensema voor Wild Romance Edo Brunner voor Dennis P. Marcel Musters voor Tussenstand BESTE ACTRICE Elsie de Brauw voor Tussenstand Nadja Hüpscher voor Dennis P. Catherine ten Bruggencate voor Wolfsbergen BESTE SCENARIO Nanouk Leopold voor Wolfsbergen Albert ter Heerdt voor Kicks Peter Greenaway voor Nightwatching BESTE REGIE Mijke de Jong voor Tussenstand Peter Greenaway voor Nightwatching Nanouk Leopold voor Wolfsbergen BESTE LANGE SPEELFILM Kruistocht in Spijkerbroek van Kees Kasander voor The Kasander Film Company Nightwatching van Kees Kasander voor The Kasander Film Company Wolfsbergen van Stienette Bosklopper voor Circe Films Einde persbericht Onderstaand: nominatierapporten en juryconsiderans Voor meer informatie: Nederlands Film Festival Annick Smit, hoofd publiciteit T +31.30.230.3800 F +31.30.230.3801 [email protected] 2 oktober 2007 Juryconsiderans van de Gouden Kalf Jury 2007 Het viel de jury op dat alle medewerkers van het Nederlands Film Festival ons aan het begin van onze juryperiode ?sterkte? toewensten. Men keek ons daarbij meelevend en vol deernis aan, zoals men eeuwen geleden moet hebben gekeken naar gladiatoren vlak voordat die de arena ingingen. Niet velen zullen in twee weken onbezoldigd ruim zeventig Nederlandse filmproducties willen bekijken, laat staan in het gezelschap van zes relatief onbekenden. Zoals voor iedere jury gloorden er ook voor ons aan de horizon een aantal verwachtingen: ruzie zou kunnen uitbreken, ego?s zouden kunnen botsen, verveling zou kunnen toeslaan, groepsgedrag zou slachtoffers kunnen eisen. In ons geval zijn deze verwachtingen op geen enkele wijze bewaarheid. Waar jury?s in het verleden nogal eens freefightend over de Oude Gracht schijnen te zijn gegaan, was de saamhorige eensgezindheid dit jaar ongekend. Hoewel er soms heftig werd gediscussieerd en de meningen ver uit elkaar lagen, werden er nimmer stemmen verheven en bleef de sfeer immer goed. De sterkte die ons bij aanvang werd toegewenst, hebben we dan ook niet nodig gehad. Daarvoor was het aanbod namelijk te fraai, de films te veelzijdig en de kwaliteit over de hele linie hoog genoeg. Het zwaarst had de jury het met de ?appels en peren?-vraag, oftewel de discussie hoe we kinderfilms in ?s Heren naam zouden moeten vergelijken met hardcore arthouse movies of beschouwende documentaires (qua montage of camerawerk). Zijn de verstilde zielenroerselen van vreemdvrijende veertigers a priori te vergelijken met de perikelen rondom een weggelopen paard van Sinterklaas? Op slechts één gebied was de jury ronduit teleurgesteld, en dat is een reden om er in deze considerans nadrukkelijk melding van te maken: de weinige inzendingen in de categorie televisiedrama. Slechts zes producties kregen wij ter beoordeling, waarmee iedere inzending op voorhand vijftig procent kans had op een kalfnominatie. De jury zou graag de noodklok willen luiden bij de verantwoordelijke beleidsmakers, uitvoerenden en ieder die zich aangesproken voelt: omroepen moeten meer kwalitatief hoogstaand drama produceren, want anders is het gedaan met het tv-drama in Nederland. Over een groot aantal categorieën was de jury buitengewoon tevreden. Op cameragebied was het aanbod en de kwaliteit zo hoog dat we grote moeite hadden tot slechts drie nominaties te komen. Vele uitmuntende cameraprestaties blijven zodoende ongenoemd en onbeloond. Ook in de categorie production design was het moeilijk om de drie beste vakmensen aan te wijzen. Dit is een compliment aan de hele Nederlandse filmindustrie. Ondanks de moeilijkheden in de financiering die dit jaar de documentairesector teisterden, hebben zij in de ogen van de jury de kwaliteit aan de top geenszins aangetast. De basis was echter wel erg smal. De jury hecht er belang aan te onderstrepen dat een kalfnominatie ? wat deze jury betreft - bijna net zo eervol is als het winnen van een kalf zelf. Niet een kalf is ons inzien de hoofdprijs, maar een nominatie. Ons uiteindelijke juryberaad duurde ruim negen uur, uren waarin we discussieerden over maatstaven en kwaliteit. Hoe idealistisch het ook mag klinken, we hebben zoveel mogelijk proberen te kiezen voor een ?immanente benadering?, wat wil zeggen dat we per categorie zochten naar de beste vertegenwoordiging, los van eventuele nominaties in andere categorieën. In onze beoordeling hebben we gekozen voor eigenzinnigheid, kwaliteit, vakmanschap en originaliteit. Ook hebben we commerciële successen in zeker mate meegewogen in ons oordeel omdat deze de basis vormen voor een bloeiend filmbedrijf. Voor het gezicht van de Nederlandse film waardeerde de jury durf, ambitie en eigenheid toch het meest ? dat zijn ook de eigenschappen die in het buitenland succes hebben op gerenommeerde festivals. Zij die films hebben gekeken, groeten u. Paula van der Oest, Brigit Hillenius, André van Duren, Pieter Fleury, Ronald Giphart, Reinier Selen en Jannie Langbroek NOMINATIERAPPORTEN 2007 BESTE KORTE FILM Anna van der Heide voor MISSIEPOO16 De webcam als vertrouweling en hartsvriendin is in Missiepoo 6 uitstekend gebruikt als verhalend middel om het binnenleven van een obstinate tiener te laten zien. Mede door het zeer geloofwaardige spel van Annabel van Lieshout is de opzet van maakster Anna van der Heide volkomen geslaagd. Erwin Olaf voor LE DERNIER CRI Door de camera sloom te laten bewegen in een zonnige woonkamer, meticuleus precies ingericht, laat Erwin Olaf alle mogelijke interpretaties toe over welk leven zich hier afspeelt. Dat is nu Erwin Olafs unieke talent: om met zoveel precisie zoveel vrijheid te gunnen aan de toeschouwer. Margien Rogaar voor ZUCHT Het mag met recht een van de moeilijkste onderwerpen worden genoemd: gevoelens van liefde van een jonge jongen voor een oudere man. Maar Margien Rogaar weet het onderwerp zo terloops en niet opgedrongen te verbeelden dat het, mede door het spel van de acteurs, een prachtige korte film heeft opgeleverd. BESTE KORTE DOCUMENTAIRE RAAK ME WAAR IK VOELEN KAN van Simone de Vries De cynische cartoonist John Callahan heeft zich voor een keer overgeleverd aan een vrouw, Simone de Vries. Vanuit zijn rolstoel beziet hij de wereld met een pen gedrenkt in vitriool. De beelden van Callahan tuffend in zijn karretje blijven je lang bij. MARTHA VONK GAAT NAAR ISTANBUL van Hester Overmars Wie kent niet de eeuwige tapijtverkoper in Marokko of Turkije die de naïeve toerist zijn winkel inpraat onder het mom van een kopje thee, als vriend. Ahmed in Istanbul heeft een extra attractie want zijn vrouw is Nederlands en heet Martha Vonk. De film toont een bitterzoet bestaan en wekt grote bewondering voor het vakmanschap van Ahmed. EEN BITTERZOETE VERLEIDING van Monique Nolte Lang blijft de kijker in het ongewisse of hier sprake is van een fake documentaire. Het licht absurde gegeven van volwassenen die zich verliezen in Kindersurprises heeft grappige kanten maar gaat niet geheel voorbij aan de tragiek: een bestaan gevuld met plastic figuurtjes. BESTE LANGE DOCUMENTAIRE Jeroen Berkvens voor JIMMY ROSENBERG ? DE VADER, DE ZOON & HET TALENT Jeroen Berkvens heeft met Jimmy Rosenberg een magistraal portret geschetst van een nu al bijna legendarische gitarist. De kijker wordt meegezogen in deze bijkans Griekse tragedie van het wonderkind dat de roem teveel werd. Rudolf van de Berg STAAL EN LAVENDEL ? DE LEVENSLADDER VAN CORNELIS VEROLME Opkomst en ondergang van onze Nederlandse Onassis, Cornelis Verolme. Een fascinerend leven op bewonderenswaardige manier in beeld gebracht: tegen de achtergrond van prachtig archiefmateriaal praten vriend en vijand vrijuit over deze megalomane man. Jiska Rikels voor 4 ELEMENTS ?It?s a Mans World? zou ook de titel van dit met passie gemaakte vierluik kunnen zijn. Mannen die zonder hun onderlinge kameraadschap het onderspit zouden delven tegen het geweld van de natuur. Een film als een opera van beeld en geluid. BESTE TELEVISIEDRAMA Peter de Baan voor DE PRINS EN HET MEISJE Ook in Nederland is er langzamerhand een traditie in koningshuisdrama's ontstaan; De Prins en het meisje is een van de meest geslaagde. Geweldig gespeeld, met uitstekend camerawerk en production design. Het scenario zit goed in elkaar en bevat verrassende wendingen. Michiel van Jaarsveld voor STELLENBOSCH Een ambitieuze televisieserie, en dat alleen al is te prijzen. Een interessant script dat verder kijkt dan de gemiddelde belevingswereld van de televisiekijker. De serie weet de spanning vast te houden, is evenwichtig en op alle fronten goed uitgevoerd. De acteerprestaties zijn van hoog niveau. Boudewijn Koole voor TRAGE LIEFDE Een moedige film over een jongen die de confrontatie aan gaat met zijn vader. De regisseur heeft het zichzelf niet gemakkelijk gemaakt, maar slaagt erin het publiek te ontroeren met deze taboedoorbrekende vertelling. Goed gecast en goed gespeeld. BESTE PRODUCTION DESIGN Hubert Pouille voor KRUISTOCHT IN SPIJKERBROEK Het verhaal van de door de Middeleeuwen dolende, moderne tiener-jongen is mede dankzij het production design van Hubert Pouille tot een prachtig meeslepende vertelling geworden. Zowel in het hedendaags laboratorium als in de zompige Middeleeuwen weet Pouille subtiel te blijven en de personages te ondersteunen in hun geloofwaardigheid. Vincent de Pater voor WILD ROMANCE Zonder in tuttig realisme te vervallen heeft Vincent de Pater in Wild Romance uitstekend een waarachtige omgeving voor zijn personages gecreëerd. Maar belangrijker nog is dat hij de toeschouwer probeert te verleiden met zijn zeer gedetailleerde filmwerkelijkheid, en dat is ook deze keer zeer goed gelukt. Maarten Piersma voor NIGHTWATCHING Het uitgangspunt van de regisseur om met een theatrale en niet realistische aanpak de tijd van Rembrandt neer te zetten, is door Maarten Piersma zeer origineel aangepakt. Zijn keuze voor een minimale inrichting van het beeld maakt de hele film intrigerend en opvallend sterk. BESTE CAMERA Reinier van Brummelen voor NIGHTWATCHING Dat Reinier van Brummelen uitstekend de kunst verstaat van het, letterlijk, door middel van licht een beeld tot stand brengen, heeft hij in vorige Greenaway-produkties al laten zien. Maar deze keer lijkt hij nog meer de grenzen op te zoeken van claire-obscure, van wat wel en niet gezien mag worden, prachtig op het scherpst van de snede. Guido van Gennep voor THE BIRD CAN?T FLY Heel precies gedoseerd en met weloverwogen gekozen beelden bouwt Guido van Gennep een desolate, surrealistische omgeving op waarin alleen een hopeloos leven mogelijk lijkt te zijn. Zijn cameravoering en consequente belichting vormen de basis van deze intrigerende film. Richard van Oosterhout voor WOLFSBERGEN De gesloten en precieze kaders waarin Richard van Oosterhout ons de levens van de personages toont, hebben een soort vanzelfsprekendheid die de hand van de ware meester verraadt. Hij laat ze niet meer los, onontkoombaar, zonder oordeel te vellen maar daardoor des te pijnlijker. BESTE GELUID Jillis Molenaar en Tom Bijnen voor 4 ELEMENTS Geluid is in deze film minstens zo belangrijk als beeld. Het soms extreme karakter van het geluid en de muziek levert fervente voor- en tegenstanders op, wat duidt op eigenzinnigheid van de maker. Het geluidsbeeld is gelaagd en poëtisch en in samenspraak met de indrukwekkende beelden. Mark Glynne, Kees de Groot en Joost Roskam voor TUSSENSTAND Het geluid is in Tussenstand een belangrijk vertelmiddel. Net als de camera stuurt het geluid het perspectief. Er is niet gekozen voor de hand liggende oplossingen. Het isolement van de zoon bijvoorbeeld wordt benadrukt door leegte in beeld en geluid, het feit dat we de muziek die hij hoort niet horen, maakt hem nog eenzamer. Peter Flamman voor THE BIRD CAN?T FLY Het geluid in The Bird can't fly is in overeenstemming met het hallucinerende karakter van de film. Het versterkt het gevoel van onherbergzaamheid en tilt de film boven de werkelijkheid uit. Er zijn duidelijke keuzes gemaakt, het geluid is sprookjesachtig en rauw tegelijk. BESTE MONTAGE Martyn Gould voor WILD ROMANCE De editor heeft een goede balans gevonden tussen het drama en de dynamische optredens. De film is zeer muzikaal gemonteerd. De optredens bruisen van energie en zijn zeer geloofwaardig mede door de goede combinatie van verschillende filmmaterialen. Modern vakwerk waarin Marcel Hensema kan schitteren. Dorith Vinken voor TUSSENSTAND De montage van Tussenstand is zeer eigenzinnig. Er wordt zelden volgens het shot tegenshot principe gesneden, maar steeds in de as. Dat is zeer speciaal en goed gelukt. Het acteren krijgt hierdoor een andere, nieuwe dimensie. De afwisseling van hoog tempo en verstilling is uitstekend gedoceerd. Een zeer geslaagd experiment. Herman P. Koerts KRUISTOCHT IN SPIJKERBROEK In een wervelend tempo brengt de editor ons van de moderne tijd naar de middeleeuwen. Het spektakel van de actiescènes is meeslepend. De relatie tussen de hoofdrollen is teder en rustig neergezet. Het prachtige camerawerk van Reinier van Brummelen wordt extra benadrukt door de uitstekende montage. BESTE MUZIEK Vincent van Warmerdam voor KICKS Het caleidoscopische verhaal wordt door de indringende score prachtig ondersteund. Het sterke thema en de eenvoud in compositie en uitvoering maken deze muziek tot een belangrijk element dat de film overstijgt, en de afzonderlijke verhalen maakt tot meer dan de som der delen. Bart van de Lisdonk voor DUSKA In deze tragikomische film wordt de fascinatie van de eenzame regisseur voor zijn grote liefde doeltreffend door de filmmuziek ondersteund. De dialoogloze scènes krijgen grote lading door de klassieke score. Bovendien slaagt de componist er voortreffelijk in door het combineren van stijlen de twee leefwerelden Rusland en Nederland met elkaar te verbinden. Tom Holkenborg voor BLIND Deze wereldberoemde componist-DJ laat zich met deze indrukwekkende score van een verrassend andere kant horen. Hij combineert klassieke orkestraties moeiteloos met elektronische ritmes en sound design. Hij creëert hiermee een sfeer die de leefwereld van de hoofdpersoon prachtig illustreert en daarbij ruimte voor eigen interpretatie bij de kijker openlaat. BESTE MANNELIJK BIJROL Sjoerd Pleysier in DENNIS P. Een onbetrouwbare brutale opportunist, die desondanks weet te ontroeren met zijn ontwapenende charme. Op een verrassende en zeer humoristische wijze geeft Sjoerd Pleysier gestalte aan de rol van stiefvader van de prostituee Tiffany (gespeeld door Nadja Hüpscher). Een schoft om van te houden. Barry Atsma in HANNAHANNAH De transformatie van acteur Barry Atsma in het personage van broer Wim, die het syndroom van Down heeft, is even weergaloos als hilarisch. Onvergetelijk is de scène waarin Wim tijdens een familieberaad steeds luider begint te roepen ?Krijg ik ook gebak??, terwijl het gebak al lang op is. Jan Decleir in WOLFSBERGEN Jan Decleir is wellicht de beste filmacteur van zijn generatie. In Wolfsbergen voegt hij weer een prachtige rol toe aan zijn indrukwekkende oeuvre. Wie Wolfsbergen heeft gezien zal bij het begrip ?flossen? nooit meer aan iemand kunnen denken dan aan Jan Decleir. BESTE VROUWELIJKE BIJROL Sylvia Hoeks in DUSKA Sylvia Hoeks speelt in Duska een kruising tussen een vamp en Lolita. Zij doet dit met een minimum aan woorden en een maximum aan zeggingskracht. Volgens velen is Sylvia Hoeks de grote acteerbelofte van de toekomst. De jury sluit zich daar graag bij aan. Eva Duijvestein in KICKS In een mozaïekfilm tussen tientallen gevierde acteurs en actrices is het moeilijk om te stralen. Haar rol van de ongelukkige jonge moeder Lisette die haar leven probeert zin te geven als welzijnswerker bij een daklozenopvang, maakt echter grote indruk. En haar zang completeert deze prestatie. Betty Schuurman in WAAR IS HET PAARD VAN SINTERKLAAS? In een cruciale scène confronteert manegehoudster Tante Cor (Betty Schuurman) het meisje Winky Wong (Ebbie Tam) met een leugen over het paard van Sinterklaas. Schuurman doet dit op fraaie wijze: empathisch & liefdevol en tegelijkertijd bezorgd & geïrriteerd. Een kleine rol, maar o zo prachtig. BESTE ACTEUR Marcel Hensema voor WILD ROMANCE In een moordend tempo speelt Marcel Hensema de rol van de hyperactieve manager die altijd in de schaduw heeft gestaan van zijn idool Herman Brood. Hij speelt ingeleefd en precies, balancerend tussen humor en tragiek, zonder een moment ongeloofwaardig te worden. Edo Brunner voor DENNIS P. Edo Brunner speelt een sympathieke loser in een verhaal dat heen en weer beweegt tussen comedy en drama. Hij zet Dennis P. neer als onhandige, charmante brokkenmaker die zijn noodlot niet weet te ontlopen maar toch niet eindigt als verliezer. Hij doet dat op een hartverwarmende manier. Marcel Musters voor TUSSENSTAND In de Tussenstand speelt Marcel Musters een egocentrische, zoekende veertiger die op de puinhopen van zijn scheiding een nieuw leven probeert te beginnen. Hij doet dat op een ongegeneerde en confronterende manier waarbij hij uiteindelijk ook ontroert. BESTE ACTRICE Elsie de Brauw voor TUSSENSTAND Elsie de Brauw speelt in Tussenstand met de toeschouwer. Zij laat ons zo dichtbij komen dat je je soms afvraagt of je wel naar een actrice kijkt. Het fascineert hoe zij soms aanvalt, dan weer verdedigt en even later innemend is. In die intimiteit zet zij een prachtige rol neer. Nadja Hüpscher voor DENNIS P. Nadja Hüpscher is ongetwijfeld de enige die Dennis P. aankon in haar rol van Tiffany als de kleine maar o zo charmante prostitué. Zij laat zich verleiden maar verleidt tegelijkertijd. En niet alleen haar tegenspeler, maar ook het publiek. Een verrassende rol van een getalenteerd actrice. Catherine ten Bruggencate voor WOLFSBERGEN Catherine ten Bruggencate zet op een ingetogen en zorgvuldige manier haar personage in de film Wolfsbergen neer. Vanaf de opening weet ze een ondefinieerbare spanning te creëren, en tegelijkertijd toont ze een grote kwetsbaarheid. Regisseur en actrice hebben elkaar perfect aangevuld. BESTE SCENARIO Nanouk Leopold voor WOLFSBERGEN Het lijkt of Nanouk Leopold de kunst van het weglaten bij elke nieuwe film beter beheerst. De spaarzame dialogen zijn trefzeker, informatie wordt perfect gedoseerd en ondanks de zware thematiek lukt het haar om toch ook humor uit de tragiek te destilleren. Het scenario is overduidelijk de stevige basis voor een persoonlijke, krachtige film. Albert ter Heerdt voor KICKS Albert ter Heerdt schrijft na het komische Shouf Shouf Habibi! een serieuze film over wederzijds onbegrip in de multiculturele Nederlandse samenleving. In een mozaïekstructuur plaatst hij verschillende perspectieven op een doordachte manier naast elkaar. De personages contrasteren mooi met elkaar en ontroeren in hun vaak wanhopige pogingen richting te geven aan hun leven. Peter Greenaway voor NIGHTWATCHING Het ontstaan van de Nachtwacht blijkt vruchtbaar materiaal voor een intrigerende film. Peter Greenaway heeft een intelligent scenario geschreven over een periode uit het leven van Rembrandt waarbij zowel zijn privé leven als zijn bestaan als controversieel schilder worden geschetst. Sprankelend, vol humor en met veel vaart, in Greenaway's onmiskenbare eigen stijl. BESTE REGIE Mijke de Jong voor TUSSENSTAND Mijke de Jong, de chroniqueur van het moderne leven, combineert haar losse dynamische stijl uit eerdere films met verstilling, een nieuw element in haar werk. De acteurs zijn uitmuntend geregisseerd en hebben door improvisaties het script levensecht gemaakt. Camera, geluid en artdirection vullen elkaar geweldig aan. Peter Greenaway voor NIGHTWATCHING De van oorsprong Engelse regisseur heeft zich op een typisch Nederlands onderwerp gestort en dat met Hollands licht verbeeld. In zijn 59ste film vertelt hij op fascinerende wijze over de totstandkoming van de Nachtwacht van Rembrandt. Visueel spektakel en fantastisch spel doen je vergeten dat Rembrandt Engels spreekt. Nanouk Leopold voor WOLFSBERGEN Nanouk Leopold heeft een eigen herkenbare stijl die ze zeer doordacht inzet. Niets is aan het toeval overgelaten, alles is onder controle. Ze verfilmde haar eigen eigenzinnige script met een topcast en koos samen met haar cameraman voor prachtige kaders. Het subtiele drama ontroert. BESTE LANGE SPEELFILM KRUISTOCHT IN SPIJKERBROEK van Kees Kasander, Kasander Film Company De producent bewijst dat het mogelijk is om een van één de beroemdste Nederlandse jeugdboeken een Engelstalige jeugdfilm te maken die in binnen- en buitenland is omarmd. De makers zijn er in geslaagd een groots en meeslepend epos van internationale klasse neer te zetten. NIGHTWATCHING van Kees Kasander, Kasander Film Company Dit historisch drama is onderdeel van een ambitieus multi-mediaal project over Nederlands beroemdste kunstwerk. De jarenlange samenwerking tussen regisseur en producent heeft geresulteerd in een intelligent, humoristisch en toegankelijk noodlotsdrama, waarin controverses niet worden geschuwd. WOLFSBERGEN van Stienette Bosklopper, Circe Film De derde speelfilm van dit duo van producent en regisseur is sterk in zowel vorm als inhoud. Het confronterende nieuws waarvoor de familie in dit drama gesteld wordt, is door de cast met ijzige precisie neergezet. Camerawerk, regie en production design maken het verhaal bovendien universeel en zetten de kijker aan tot nadenken. ______________________________________________________ * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet * toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een * open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek. * Meer info, archief & anderstalige edities: * http://www.nettime.org/. * Contact: Menno Grootveld ([email protected]).