| Patrice Riemens on Sat, 27 Aug 2016 11:19:55 +0200 (CEST) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
| [Nettime-nl] Ippolita Collectief: Internet: De democratische Illusie (II.05b) |
Ippolita Collectief Internet: De Democratische Illusie. Hoofdstuk II “Het Internet is democratisch en vrij!” Niet waar! Vrij en blij varen op de grote ‘Mare Nostrum’ van het Internet (vervolg)Analyses die het feit vermelden dat de meeste sociale media platforms vooral opgericht zijn om geld te verdienen en niet zozeer met de bedoeling om dialoog op internationaal en intercultureel niveau te faciliteren zijn nogal dun gezaaid. De gebruikersvoorwaarden van 2.0 diensten zijn toch vrij eenduidig wat dat betreft: alle informatie die u aandraagt zullen bewaard en commercieel uitgebaat worden "met inachtneming van uw privé leven" - zonder dat je precies uitgelegd krijgt wat dit precies inhoudt. Maar niemand die de voorwaarden leest en ze veranderen hoe dan ook voortdurend, haast altijd met de vermelding dat dit is "om de kwaliteit van de dienstverlening te verbeteren". Door de media aangewakkerde vlagen van angst aangaande de veiligheid van de opgeslagen gegevens wisselen elkaar af met momenten van ongeremde overgave aan 2.0 diensten. Controle-paranoia is dan ook de andere kant van de onbewuste technocratische delegatie. Als de machine iets verdachts vindt is het aan ons om berouw te tonen. Om onze vergeten of verloren password terug te krijgen moeten wij bijvoorbeeld 'geheime vragen' beantwoorden om te bewijzen dat wij geen fraudeur zijn. Het valt te verwachten dat van ons op den duur nog meer details zullen worden verlangd, zodat onze identiteit in de toekomst nog nauwkeuriger vastgesteld kan worden.
De winsten die sociale media binnenhalen zijn op surveillance en op analyse van de gegevens die zij vergaren gebaseerd. Hoe meer de gebruikers met elkaar boodschappen en meningen uitwisselen hoe groter wordt de hoeveelheid geoogste gegevens en hoe meer gedetailleerd en geraffineerder de profilering. De opbrengsten uit de grootschalige verkoop van statistieken, gerichte reclame, marktanalyses en uit de vermarkting van gepersonaliseerde diensten en producten stijgen navenant. Politieke en culturele debatten, gevoelens of zelfs de onvrede die naar buiten komen maken het mogelijk een database aan bio-technische informatie op te zetten die meetbaar is en voortdurend evolueert.
Om deze surveillance en het verzamelen van data te faciliteren nodigen de sociale media ons voortdurend om via hun contact te maken met onze vrienden en naasten, om 'followers' van deze of gene account te worden - en natuurlijk ook om zelf een schare aan 'followers' te creëren. Zij prikellen ons om inhouden te delen met degenen die dezelfde sites bezoeken als wij, of die vergelijkbare smaken, wensen of gewoontes als wij erop na houden. Om ons beter te 'leren kennen' en tot steeds preciezere persoonlijke profielen te komen, worden wij tot _homofilie_ aangezet, waarmee wij niet de seksuele geaardheid bedoelen, maar tot het aanmaken van groepen individuen die een homogene verzameling vormen en elkaar als het ware weerkaatsen. Voor een gecentraliseerde controle apparaat is het namelijk veel eenvoudiger om analyse technieken te ontwikkelen als het kan uitgaan van reeds van te voren gedefinieerde netwerken en subnetwerken waarvan de gebruikers hun, geheel spontaan, voortdurend voorzien allerlei soorten gegevens.
De logische consequentie van deze structurering in kleine, homogene groepen - van een honderdtal 'vrienden' tot duizenden 'followers' - stelt nieuwe machts-dynamieken in werking die op subjectief relationeel kapitaal gebaseerd zijn. Neemt men een meer algemeen gezichtspunt aan, en kijkt men naar sociale media als platformen, dan neemt men duizenden en duizenden unieke verbindingen waar. Deze worden op efficiënte wijze gecodeerd, en krijgen daardoor als tekens een waarde die zij op zichzelf, anders, nooit zouden hebben. Maar de gebruiker kan, aan haar/zijn kant, alleen maar dat gedeelte van het netwerk zien waarvan zij/hij op dat moment deel van uit maakt. De statistieken waarover zij/hij beschikt, met name wat betreft haar/zijn 'social rating', zitten op de allerlaagste micro-schaal. Het 'centraal bestuur' daarentegen, heeft totale overzicht, het kan moeiteloos van de een naar de andere 'gemeenschap' overstappen, het kent de verschillende nodes tussen de meest geconnecteerde individuen en collectieven, het kan elke 'flame' [1] of 'troll' in 'real time' volgen en de toekomstige ontwikkeling van elke cluster voorspellen. De 'Nieuwe Web' ont-ruimt als hert ware de wereld, maar om het vervolgens nieuwe ruimtes te creëren in een formaat dat machine leesbaar en analyseerbaar is.
(wordt vervolgd) volgende aflevering: De dictatuur van het onbeperkt 'kunnen'. ---------[1] We gebruiken bijvoorbeeld het woord 'brandbrief'. Een flame is een bewust bedreigend, beledigend of intimiderende boodschap, doorgaans gespeend van welke constructief element dan ook, waarmee de gebruiker probeert zich binnen een discussie op te dringen. Een troll is daarentegen iemand die een eindeloze discussie op gang wil zetten en houden.
.............................'wordt vervolgd', maar helaas, dat kan nog even duren. Ik ga weer een tijdje weg. Uw geduld wordt gevraagd (of gewoon wachten tot het af en ge-pdf-ed is ;-)
______________________________________________________ * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet * toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een * open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek. * Meer info, archief & anderstalige edities: * http://www.nettime.org/. * Contact: Menno Grootveld ([email protected]).