Gisteravond was er een presentatie in de Balie rond de CD-ROM Permanent Flux. Op verzoek post ik de tekst die daar uitsprak.
Achtergrond: Evers, Zielinski, Anderson, Garrin- een lezingencyclus was het startpunt van de CD-ROM.
Materiaal wat ik liet zien, kwam van de kunst CD-ROM Lost Boundaries (1995), een fragment uit de collectie van Babeth uit een voorlichtingsfilm over de Bikini-eilanden waar kernproeven zijn gedaan.
Waarom het lastig is wat zinnigs te zeggen over Permanent Flux! 1. Nieuwsgierig. Wat zou er op die CD staan? Ik was naar de lezingencyclus geweest in de Balie, niet naar allemaal- maar had Zielinski live zien spreken.
Dat was twee jaar geleden. Ik herinnerde me nauwelijks waar het overging en waarom ik het zo saai had gevonden.
Op de CD-rom kon ik mooi opzoeken waar Zielinski het over had gehad. In Kassel was ik Zielinski tegen ooit gekomen op een Kongress Konfigurationen dat over kunst en nieuwe media ging. Dat congres inspireerde me niet. Het enige wat mij bijgebleven was dat alle hoogleraren die op de conferentie spraken -en die we tijdens het ontbijt in het hotel tegen kwamen- hun hotelkamers met hun favoriete studenten deelden. Dat was opmerkelijk.
2. Trivialiteiten. Dat ik trivialiteiten onthoud, die niets met het onderwerp te maken hebben, zegt wellicht wat over mij. Ik herinner me dat op het zelfde congres, een hoogleraar -was het Zielinski? - vol enthousiasme sprak over de Jenny-cam. Hoe interessant beelden versprongen en wat dat voor impact had. In de koffiepauze bleek dat hij niet had begrepen hoe een webcam werkte en hoe het dus kwam dat er maar een X-aantal beelden per minuut te zien waren. Zijn opmerkingen kwamen voort uit de gedachte dat 'de webcam-esthetiek opzettelijk was, en daarom iets kunstzinnigs toevoegde.' Afgezien of het iets kunstzinnigs toevoegt, de Jenny-cam was toen al erg afgezaagd.
2. Associeren. Ja, net als de CD-ROM- u krijgt geen coherent verhaal.
In New York was ik in het atelier van Paul Garrin, waar zijn geweldige installatie staat met die pitbull die van de ene monitor naar de andere rent. Er is een lange gang met monitors waar je langs loopt, de hond rent met je mee op de tvschermen en blaft. Het is prachtig en bedreigend. Op de CD-Rom kun je variaties op deze installaties vinden. Omdat ik het in het 'echt' gezien heb, vroeg ik me af hoe het zou zijn als je het werk van Garrin niet kent en dan zijn videoinstallaties op de CD bekijkt, hoe zou het dan overkomen?
3. Het archief. Alle pogingen om mijn eigen leven te archiveren zijn tot mislukken gedoemd, ik vind het niet leuk om te doen of heb er geen reden voor. Kort geleden was ik naar een installatie van de Russische kunstenaar Kabokov in het UB over de bibliotheek. Hij ervoer de digitalisereing als bedreiging en had de schoonheid van wapperende gordijnen; houten kasten; stilte; fraaie zetels; stoffige boeken in lederen banden tot uitdrukking willen brengen. Mooi, maar ouderwets. De staatssecreratis sprak tijdens de opening over 'ons digitaal erfgoed'. Ik heb het gemist want ik was wijn gaan drinken met de bewaking.
3.'Multimedia', 'grenzen overschrijden', het 'combineren van disciplines' termen die zo afgesleten zijn dat ik het niet meer kan verdragen. Het besturingsysteem Linux wint de net.kunstprijs op Ars Elecctronica. Is dat te verdragen? Het ergert want het toont het gat tussen kunst en 'nieuwe media' ... weer dat woord. Hoe vooruitstrevend is het om een kunstprijs aan een niet-kunstenaar te geven? Linus Thorvald is geniaal. Ik vind Linux een prijsgeven vergelijkbaar -de metafoor is wat gebrekkig- met een kleermaker uit een groot naaiatelier met een mode-ontwerpprijs te onderscheiden.
4. Koning, Keizer, President. Mijn zoon van zestien loopt met een batch op: Linus Thorvald for president! Hij maakt indruk op zijn vrienden als hij zegt dat hij Count Zero van The Cult of The Death COW kent. Mijn zoon is lid geworden van de NVHS- de Nederlandse Vereniging van Hang en Sluitwerk, http://www.nvhs.nl waar je in groepsverband de kunst van het lockpicken leert.
5. Kunst. Sloten opbreken, een sportieve prestatie verrichten. Het werk van de kunstenaars Joan Heemskerk en Dirk Paesman, te zien op www.JODI.org is gedwongen verwijderd van hun server door de Amerikaanse Internetfirma 'ValueWeb', die hun website host vanwege het javascript wat ze gebruikt hebben: een browser die een visueel feest creert is bedreigend. Hopelijk heeft u het werk van JODI op CD-ROM gebrand.
4. Browsen. Navigeren. Richting willen... net als op zee met instumenten die je helpen de weg te vinden. Navigeren en chaos: geselekteerde chaos. Keuze is maar beperkt, net als in het hele leven. Ik dacht eergisteren voor het slapen gaan: als ik geboren was als arme zwarte Afrikaan/ dan was ik aan Aids dood gegaan/ Lucky me / met beginnend RSI / in Amsterdam.
5. Mens en machine. De term Cyborg, de vele verhalen van Donna Haroway tot Alice in Wonderland: de vullingen in onze kiezen, medicijn-combinaties, de inentingen, de hartklep. Mijn ingebouwde polshorloge: ik beweeg mijn vinger en in mijn huid licht op hoe laat het is. Films over het lichaamsloze lichaam: de virtuele beleving, onderdeel van het netwerk, van een spel. Wat is werkelijk?
6. Big Brother watching you. Op de radio een analyse van een psycholoog terwijl hij het gelijknamige programma gister door Veronica uitgezonden, becommentarieert. De psycholoog zal twee keer per week kijken, want al is het verfoeilijk, psychologisch gezien is het uitermate interessant. Een dergelijk sittuatie kun je als wetenschapper nooit creeren -dat is etisch onverantwoord- 'Een ongekende kans'.
Mijn geliefde zegt dat hij van me zou scheiden als ik mee zou doen, hij hoeft niet bang te zijn: want er doet niemand mee boven MBO-niveau, zoals we gisteren konden constateren.
7. Y2k. Privacy in het volgende millennium! Het huis van Hummie van der Tonnekreek gelock-pickt. Een illegale tape 'hij lag zonder afzender in de brievenbus', wordt uitgezonden op De Vrije Keijser-televisie. Het leven van de eindredacteur van Big Brother nu te volgen via het web met eigen camera-keuze! De makers ontvangen in de categorie net.kunst een geldprijs.
Tonny mompelt in de badkamer dat die huisvrouw met drie kinderen zich 'best wel eens kon ophangen'. Nu verkijgbaar op CD-ROM.
Versleutelen tegen de klippen op met steeds langere digitale sleutels? Onze gegevens verspreiden over meerdere alterego's? Tante Pietje woont nu al acht jaar op een jordaanwoning in onderhuur. De verhuisauto staat voor de deur. 'Wist je het niet? Er loopt zo'n speciaal politie-team door de buurt. Ze hebben al die computerbestanden aan mekaar geknoopt. En nu moet ik verhuizen.'
Permanent Flux: oren, ogen, neus, mond, hoofd, schouders, knieen, teen.
-- * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet toegestaan zonder * toestemming. is een gesloten en gemodereerde mailinglist * over net-kritiek. Meer info: [email protected] met 'info nettime-nl' in de * tekst v/d email. Archief: http://www.factory.org/nettime-nl. Contact: * [email protected]. Int. editie: http://www.desk.nl/~nettime.